Το προβλημα (γιατι είναι προβλημα) της αποδοχης της συγχρονης τεχνης στην Ελλαδα, δεν είναι σε τελευταια αναλυση προβλημα κατανοησης της πραγματικοτητας της τεχνης. Μαλλον προκειται για αδυναμια αντιληψης του αντιθετου. Κατανοηση δηλαδη του ρολου της τεχνης ως αντιθεση στην πραγματικοτητα . Η Ελληνικη κοινωνια δεν καταφερνει να προσδωσει σημασιολογικο περιεχομενο στο εργο τεχνης.

Τον ρολο της αντιθεσης στην πραγματικοτητα στην Ελλαδα εχει αναλαβει αντι της τεχνης η πολιτικη.
Η κοινωνια μας θελει την τεχνη της κυριολεκτικη και την πολιτικη της σημασιολογικη. Η πολιτικη μπορει ανετα στην Ελλαδα να είναι εξπρεσιονιστική, μινιμαλ, ποβερα, στρητ, εννοιολογικη ακομα και φλουξους.
Στην πολιτικη θεωρειται κατι το φυσικο άλλο να εννοει κι άλλο να είναι.
Αυτή είναι η εξηγηση ότι ένα αιδοιο που αυνανιζεται με υποκρουση του εθνικου υμνου θεωρειται προσβολη συμβολου διοτι εκλαμβανεται ως πραγματικο γεγονος (λες και είναι ευκολο να φαντασιωνεται καποιος με τον υμνο).
Ετσι η πολιτικη ενεργωντας ως αντιθεση στην πραγματικοτητα ασκει διωξη. Τα πραγματα από μια αποψη εγιναν κανονικα μπορουμε να πουμε.