Κλεβω χρονο για να γραψω λιγες λεξεις. Κλεβω λεφτα απ την επιχειρηση μου για να ζησω. Εχω μια κρυφη αγαπη επικοινωνουμε στα κλεφτα.
Ζω σαν τον ποντικο. Εχω καταλαβει αυτον τον κοσμο και τον εφερα στα μετρα μου.
Η τεχνη πολλαπλασιαζει τον κοσμο. Δουλεια του καλλιτεχνη ειναι να πολλαπλασιαζει την πραγματικοτητα. Δουλεια του θεατη ειναι να φερνει ξανα την πραγματικοτητα του καλλιτεχνη στα μετρα του κοσμου του. Ο ενας φτιαχνει , ο αλλος οικειοποιείται. Στην καλυτερη περιπτωση κι οι δυο, καλλιτεχνης και θεατης πλουτιζουν.
Δεν εχει ξαναγινει τετοια συζητηση για εργο καλλιτεχνη οσο για το εργο του
Νικου Αλεξιου στην 52η biennale της Βενετιας. Απ αυτην την αποψη είναι ένα τυχερο εργο.
Γενιες ανθρωπων ερχονται και παρερχονται κανοντας περιπου τα ιδια πραγματα.
Περιδιαβαινουν σε τοπους, προσευχονται σε θεους, κινουνται κανοντας οσα κανει ενας ανθρωπος στη ζωη του. Πορειες που εμπλεκονται και διασταυρωνονται.Σχηματιζουν το φρακταλ της διαδοχης των γενεών της ανθρωπινης παρουσιας στον κοσμο. Μια αεναη επαναληψη μια συνεχης παρουσια.