Η έλλειψη οδηγει στην εξιδανικευση κι αυτή στη νευρωση. Ταξιδευοντας μονος μου πολλες ωρες διατηρουσα την ελπιδα μιας ρομαντικης παρεας.Το αποτελεσμα ηταν να πονεσουν τα ποδια μου απ τις βολτες στην «αλεα». Αλιευσα μερικα υπαινικτικα βλεμματα μονο, φτωχικος απολογισμος. Εξαλλου δεν ξερω κατά ποσο τελικα ηθελα μια γνωριμια. Συνηθισμενος σε ασωματες εμπειριες πισω από οθονες δεν ειμαι στην καλυτερη φορμα για κατι τετοιο. Ο ερωτας βιωνεται από αποσταση όπως λεει ο Γουορχωλ. Μολις το υποκειμενο γινει γνωστο η ενταση του συναισθηματος βαινει μειουμενη.Η αλλιως, θελει προσπαθεια για να μη γνωρισεις καποιον.
Και τελος παντων δεν ειμαι απ’ αυτους που πιανουν τις ευκαιριες στον αερα.

Η νευρωση που λεγαμε πριν δεν με αφησε να διαβασω σχεδον καθολου απ τα βιβλια που ειχα παραγγειλει ειδικα για την περισταση και που μολις προλαβα να παραλαβω πριν φυγω. Κουρασμενος από μια ακομα ασωματη εμπειρια εκανα γυμναστικη στο στενο κουπε αναμεσα απ τα κρεβατια. Ότι και να λεμε, το σωμα αποτελει συγκειμενο.
Η, να το πουμε αλλιως, το σωμα πρεπει να παιδευτει για να είναι ποθητο και όμως απομακρο τελικα

Απροπο , πολύ πετυχημενο εργο δεν θυμαμαι σε ποιας χωρας συμμετοχη, μαλλον της Σουηδιας, οπου μπορουσες να καρφωσεις βελακια σ’ένα ολοκληρο τοιχο καλυμμένο με στοχους. Το συγκειμενο ηταν συναισθηματικο και σωματικο. Θυμαμαι μια κυρια, (φορουσε ένα πολύ κομψο φορεμα), ειχε παθιαστει με το παιχνιδι, εριχνε και ξαναμαζευε βελακια, αν και με μια ακαμπτη εκφραση αξιοπρεπειας στο προσωπο της. Σκεφτηκα ότι εψεγε λίγο τον εαυτο της που παρασυροταν απ’ το παιχνιδι.
Ωστοσο δεν ενεδινε εκατο τοις εκατο όπως επιβαλουν οι καιροι.Προθυμη κι απομακρη.
Κινδυνεψα να παρασυρθω επισης και να κλεψω ένα βελακι για ενθυμιο. Ηταν εκατονταδες δεν θα ελειπε σε κανενα. Σκεφτηκα μηπως εχουν καποιο ανιχνευτη μέταλλων στην εξοδο για κατι τετοιες περιπτωσεις και αυτό με απετρεψε τελικα.

Ξεφυγα όμως απ’ το θεμα μου που ηταν το ταξιδι.
Δεν εχω να συμπληρωσω πολλα. Μονο πως το σεξ είναι τελικα υπερτιμημενο .Πολλη ενεργεια ξοδευεται γι αυτό.